عباس بن محمدصادق کاظمی کبوترآبادی اصفهانیعباس بن محمدصادق کاظمی کبوترآبادی اصفهانی، از شاعر و ادبا و موسیقی‌دانان معاصر اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعباس کاظمی کبوترآبادی فرزند محمّدصادق، شاعر و ادیب و موسیقی دان معاصر اصفهان. در سال ۱۳۱۰ش در اصفهان متولّد شده و از نوجوانی به شعر و موسیقی روی آورد. او نی را از استاد حسین یاوری و آواز را از میرزا علی قاری آموخت و در کنار آن به فراگیری ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی پرداخت. گاهی نیز شعر می‌سرود. ابیات زیر از اوست: "دوش از میخانه دل عزمش سوی گلزار بود ••• جام بر کف مست و شیدا با بُتی عیّار بود" "بلبلی را دید بر شاخ گلی مسکین صفت ••• بینوا‌اندر درونش ناله‌های زار بود". [۱]
هادوی، مصطفی، تذکره شعرای استان اصفهان، ص۳۸۵.
۲ - وفاتاو در ۱۵ فروردین ۱۳۸۱ وفات یافته و در قطعه نام‌آوران در گورستان باغ رضوان اصفهان مدفون شد. [۲]
غیوری، منوچهر، چهره افروختگان خطه زنده رود، ص۱۴۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۲. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان سده چهاردهم(شمسی) | ادیبان ایران سده 14 (شمسی) | مقالات اعلام اصفهان | نویسندگان اصفهان | نویسندگان ایران | نویسندگان سده چهاردهم(شمسی)
|